Mogielica na dwóch kółkach? Czemu nie!
Przebieg trasy:
Nowy Sącz - Przełęcz Słopnicka (samochodem) - Zielony szlak pieszy i niebieski rowerowy na Mogielicę - Mogielica - Przełęcz Przysłopek - Przełęcz Słopnicka - Nowy Sącz (samochodem)
Opis trasy:
Dzień Dziecka, pogoda za brzydka, aby skorzystać ze słońca ale za ładna, żeby siedzieć w domu. No to może jakaś krótka trasa? Czemu nie! Rzut oka na mapę przy filiżance aromatycznej arabiki i mamy plan - Beskid Wyspowy, cel: Mogielica. Trasa króciutka, ale za to treściwa. Szybko pakujemy niezbędne graty, mocujemy rowery na bagażniku dachu samochodu i w drogę. Jedziemy przez Limanową, Słopnice Dolne i Górne oraz Przeł. Słopnicką. Wkrótce docieramy do bezpłatnego parkingu ulokowanego w przysiółku o wdzięcznej nazwie Wyrębiska Zalesiańskie. Zaczynamy wycieczkę rowerową :-)
Z parkingu, za znakami zielonego szlaku pieszego, niebieskiej nartostrady i szlaku rowerowego znaczonego również na niebiesko, udajemy się w kierunku Mogielicy. Początek zapowiada się iście rekreacyjnie. Szeroka, leśna droga łagodnie wznosi się w stronę szczytu.
Wkrótce trasa narciarska odchodzi w lewo na zachód a my trzymając się zielonego szlaku pieszego zaczynamy podjazd. Radość płynąca z łagodności nachylenia bardzo szybko mija. Robi się coraz bardziej stromo a podłoże nie jest już takie gładkie i stabilne.
Bardzo szybko przypominamy sobie wiosenne wiatry i ich skutki z jakimi zapoznaliśmy się już w Beskidzie Sądeckim. Coraz bardziej stroma i kamienista ścieżka poprzegradzana jest licznymi drzewami powalonymi przez wiatr. Część przeszkód pokonujemy w miarę sprawnie, ale niektóre z nich wymuszają mozolne obejścia z rowerem na plecach. Ciekawe jest to, że najbardziej zatarasowane odcinki występują na najbardziej stromych fragmentach trasy. Ot, taki podwójny niefart :-)
Wolne tempo marszu ma również zalety do których niewątpliwie zalicza się obcowanie z przyrodą. Podziwiając węże, jaszczurki i wszelkiej maści żuczki powoli gramolimy się na grzbiet pasma.
Robi się już bardziej płasko, droga poprawia jakość swojej nawierzchni i znikają powalone drzewa. Można wreszcie jechać. Od północy dochodzi do naszej trasy żółty szlak pieszy biegnący z Tymbarku. Jeszcze kilkaset metrów i zdobywamy Mogielicę.
Niewielka polana z charakterystycznym krzyżem papieskim roztacza przed nami malowniczą panoramę na gorczańskie pasma. Kilkadziesiąt metrów dalej mamy do dyspozycji wieżę widokową. Zostawiamy rowery i po drewnianych schodkach pokonujemy kolejne poziomy. Pomimo nie najlepszej przejrzystości i odczuwalnego chłodu, rozległe widoki rekompensują wspomniane niedogodności.
Wznosząca się ponad koronami drzew konstrukcja zapewnia 360 stopniowe pole obserwacji. Nawet przy kiepskiej pogodzie rozległe krajobrazy wywierają na turystach duże wrażenie a przy warunkach idealnych rzucają obserwatora na kolana. Czas spadać stąd, gdyż robi się coraz zimniej. Obieramy niebieski i biegnący wraz z nim żółty szlak pieszy opadający przez Halę Mogielicką do Przeł. Przysłopek.
Za plecami, nad zalesionym grzbietem Mogielicy widzimy drewnianą platformę widokową z której korzystaliśmy jeszcze przed momentem. Początkowy fragment zjazdu ze szczytu jest bardzo stromy, może lepiej zejść z siodła i nie ryzykować wywrotki na kamienistej ścieżce?
Przy Hali Mogielickiej szlak łagodnieje i pozwala na komfortową jazdę. Szeroka hala, którą łagodnie opadamy do przełęczy dostarcza nam kolejnej porcji nietuzinkowych widoków. Oj, fajnie tu jest :-) Przed przełęczą czeka nas kolejny ostry odcinek, który częściowo pokonujemy na butach ze względu na duże i luźne kamyrdole osuwające się wraz z mami w dół.
Na Przysłopku opuszczamy żółty szlak pieszy i trzymając się niebieskiego kontynuujemy wycieczkę. Dużo ciekawych i obiecujących tras, widzimy dookoła. Jest potencjał w tej okolicy. Szeroka leśna droga pozwala nadrobić czas poświęcony na pokonywanie powalonych drzew przy podejściu na Mogielicę. Teraz wrzucamy "blat" i nadrabiamy kilometry. Niebawem opuszczamy odchodzący w prawo niebieski szlak i wijącą się trawersem, szeroką szutrówką kontynuujemy zjazd lądując na dnie dolinki potoku Mogielica.
Docieramy do skrzyżowania z wąską asfaltówką i odbijamy na nim w lewo. Przejeżdżamy przez mostek a droga zaczyna się piąć w górę. Asfalt szybko zmienia się w drogę leśną o podłożu gruntowym wznoszącą się w górę doliny niewielkiego potoku. Dookoła las i święty spokój. Podziwiając życie leśnych stworzeń, rekreacyjnie pokonujemy kolejne metry.
Leśny trakt skręca ostro w lewo. Wijącym się trawersem szybko docieramy na rozstaje leśnych dróg. Odbijamy w prawo w niebieską trasę narciarską i wkrótce docieramy do zielonego szlaku pieszego i niebieskiego rowerowego biegnącego na Mogielicę. Znajomy widok turystycznej ścieżki oznajmia, że parking na którym jest meta dzisiejszej wycieczki jest tuż, tuż. Na skrzyżowaniu szlaków znajduje się obelisk z krzyżem upamiętniający poległych partyzantów. Oczywiście skręcamy w prawo i tniemy w dół do parkingu.
Wycieczka udana, bardzo atrakcyjna widokowo. Niektóre fragmenty wymagają dużych umiejętności zjazdowych, jednak są na tyle krótkie, że można je pokonać schodząc z siodła. Podjazd na Mogielicę również jest bardzo mocny a odcinki zastawione powalonymi drzewami wymagają sporo determinacji. Mimo tych niedogodności warto tą krótką pętelkę pokonać. Widoki i radość z obcowania z przyrodą gwarantowane.
Pobierz trasę wycieczki w formie śladu GPS:
dla Google Map i Kamap format *.kml
dla Garmin format *.gpx
Najedź myszką na wykres wysokości terenu (profil trasy) i przesuwaj wskaźnik od lewej strony wykresu do prawej a zobaczysz, w którym punkcie podróży będzie z górki a w którym pod górkę.
